Tid for konstruktivt arbeid - ekumeniskog lokalt

Alt har si tid - i fylgje Forkynnaren. Avklaringsrundaneog debatten i SKG har vore nødvendig.

Og sjølvsagt vil vi måtte leve med eitløpande ordskifte også i framtida. For SKG er det særleg

den ekumeniske vegen som stadig trengsamtale og etterprøving. Det er nokså uvant for mange

både at vi i Noreg har noko å lære av andreog at det som opnar opp mot den katolske

dimensjonen, for ikkje å snakke om denromersk-katolske, i det heile kan vere noko positivt. Vi er

jo opplærte til å sjå på det som 'styggensjølv'. I ei tid der så mykje raknar i dei tradisjonelle,

protestantiske kyrkjene, kan ein ikkje kostepå seg slik luksus som ikkje å ville 'ta i' den

romersk-katolske kyrkja. Eller den ortodoksefor den del. Desse kyrkjene har sine problem, til

dels store, men ein kjem ikkje bort frå atdei på ein heilt annan måte er intakte som kyrkjer. Men

kva med dei alvorlege divergensane i læra?Her må det vere rom for ein ny dialog. Johannes

Paulus II har strekt ut ei hand når detgjeld forståinga av sitt embete ( encyclicaen 'Unum sint' ('At

dei må vere eitt'), og læresamtalane som harmunna ut i dokumenetet 'Joint Declaration' ('Sameint

erklæring') om rettferdiggjeringslæra, ereit godt stykke på veg. Korleis kan vi tillate oss tanken

på at alle vegar til einskap for alltid skalvere stengde? Vi kjem ikkje vidare med ein slik ekumenisk

fatalisme. Arbeid for sannninga og forkyrkja sin synlege einskap er to sider av same sak - fordi

sanninga er ei og for at verda skal tru!Fyrste steg på vegen vidare er ordinasjon av våre kandidatar

og ordinasjonsstyrking (fornya, fordjupa ogutvida presteteneste) for prestane gjennom

Westminster- samarbeidet.

Hovudvekta treng no å leggjast på det somkan byggje lokale gudstenestlege fellesskap, det som

kan styrkje sjelesorgen og forkynninga, pådet som kan hjelpe alle å leve ut SKG sitt kall

maksimalt der ein er sett. SKG si leiing harstaka ut ein kurs. Det er no tid for å velje om dette er

ein kurs å fylgje vidare eller ikkje.Sjølvsagt går det an å velje nye leiarar og endre alt. Men

dersom det ikkje er aktuelt, bør vi no brukekreftene på positivt, byggjande arbeid. Heller ikkje

bør vi mase unødig om alt det som ikkje ersom det skal i Den norske Kyrkja. Vi veit om det og vi

har sagt frå. Det er no meir tid for detvitnemålet som gir seg utfrå våre positive bidrag og

alternativ.

Av Veileder Arnfinn Haram (Synodebladet, august1997)