Konsolidering og misjon

Konsolidering og misjon - det kan stå somoppsummering og motto etter vår engelske

systerrørsle, Forward in Faith (FiF/ Framoveri Tru), si generalforsamling i London nyleg.

Fleire hundre delegatar frå heile Englandfylte den store konferansesalen til drøftingar og val, og

den store "Christ the King"-kyrkjasom FiF no får som fast base, til gudsteneste med lovsong og

nattverdfeiring. Vi var ein flokk nordmenn;nokre som utsendingar frå SKG og andre som

interesserte. Tre av oss var FiF sinegjester, noko som viser kor stor vekt dei legg på kontakten

over landegrensene -ikkje minst med Noreg.

Tilstades var også utsendingar frå denEpiskopale Synoden i USA. Den episkopale/anglikanske

kyrkja i Amerika er sterkt kløyvd på grunnav forfall og liberalisering. Difor har dei ortodokse

truande samla seg i ein "frisynode" som omfattar mange tusen medlemer. Desse søkjer no

tilknyting til Westminster-samarbeidet (FiF;Svenska Kyrkans Fria Synod og SKG).Likeeins var

det representantar frå denevangelisk-lutherske vedkjenningsrørsla i Tyskland og leiaren der,

professor Peter Beyerhaus, heldt eit sværtgodt føredrag om det nødvendige i å byggje opp eit

nytt, ekumenisk nettverk med kyrkjelegstruktur. Sjølvsagt var også våre svenske brør med på

samlinga.

Dagen før FiF si generalforsamling varavsett til møte for dei som har skrive under

Westminster-erklæringa og for dei andreinternasjonale utsendingane som søkjer ein vidare

fellesskap. Det kom klart fram at vi ynskjerå gå vegen vidare saman med FiF og dei med oss.

Hovudsaka på FiF sitt møte var skipinga avden såkalla Third Provins (tredje provins) innan den

engelske, anglikanske kyrkja - Church ofEngland. Ein provins er ein fellesskap av bispedøme

med ein erkebiskop i spissen. Som kjent harChurch of England to provinsar; Canterbury og

York. FiF har seks tusen skrivne medlemer ogfleire hundre tilslutta kyrkjelydar som står under

tilsyn av fire omreisande biskopar("flying bishops"). Dette er rettar som den offisielle kyrkja har

innrømma dei, altså langt meir imøtekomandeenn det vi har fått i Noreg og Sverige. Vi har berre

køyrereglar for prestane, men elles ingenkyrkjerettsleg regulerte ordningar. Trass i at våre

engelske vener alt har ein betre situasjon,vil dei likevel ytterlegare styrke si stilling organisatorisk.

Utan institusjonelle rammer som sikrar atdei ikkje lever på nåde frå systemet, det offisielle

kyrkjestyret, veit dei at dei har ingaframtid. Det hastar å få slike rammer; mange av dei beste innan

FiF sine rekkjer har alt konvertert tilandre kyrkjer.

Denne "tredje provinsen" vil såkunne danne ein kyrkjeleg struktur der også andre innan

Porvoo-området kan finne ei tilknyting ved åvidareutvikle Westminster-samarbeidet. Samstundes

vil ein halde fram kontakten med dengamal-katolske kyrkja i USA med tanke på den ekumeniske

styrken det vil gje. FiF ynskjer gjennomdette å utvikle ein arbeidsreidskap der ein kan få frigjort

krefter til positivt, kyrkjebyggjande ogevangeliserande arbeid. Drøftingane på generalforsamlinga

synte ei svært samla, glad,modig og frimodigånd. Vedtaket om å arbeide fram ein "tredje

provins" fekk rask og overveldandeoppslutning. Det er tydeleg at organisasjonen har samla og

konsolidert seg og gjer nye steg vidare -framover i tru!

Dette syner også det som må vere vår oppgåvei SKG i tida som ligg framfor. SKG har avklåra

sine posisjonar når det gjeld gudstenetelivog kyrkjeleg samarbeid over landegrensene. På dette

grunnlaget kan vi arbeide vidare, sentraltog lokalt - med å skape forståing for vårt kyrkjelege

program, oppslutning om vårt gudstenestlegeliv og rekruttering til framtidig teneste. Også for oss

er det tid for konsolidering og misjon!

Lederartikkel av Veileder Arnfinn Haram(Synodebladet,september 1996)